Washington-Slagbaai National Park

Eergisteren de zuidelijke hoek van het eiland gerond. Daar zijn de zoutpiramides te vinden en zoutmeren, waar vele flamingo's verblijven. We hebben er door de verrekijker duizenden gezien, maar dichtbij stonden er slechts hier en daar enkelen. Op sommige plaatsen werd gedoken, maar wij vonden deze kustzijde te ruw om te gaan snorkelen. Tijdens de rit ook de kleine huisjes bezocht, waar de vroegere slaven met zijn vieren in overnachtten. Ze moesten er in kruipen, want stahoogte was overbodige ruimte.
Onderweg spotten we ook een visarend, die zijn prooi op zat te eten. Om hem heen enkele steenlopertjes, die iets van de maaltijd mee wilden pikken.
De foto is bijgevoegd.

Gisteren naar het genoemde nationale park geweest. Prachtige ruige kust aan de oostelijke kant en snorkelbaaien aan de westelijke zijde. Daartussenin onverharde eenrichtingwegen, waarbij een fourweeldrive onmisbaar is. Als het een dag flink geregend heeft, gaat het grootste deel van het park ook niet open, want dan is het onberijdbaar. Vooral veel stuikgewas en heeeeel veel cactussen gezien. Op den duur, door al dat gehots en geslinger, eigenlijk meer dan me lief was. Maar omdat het eenrichting is, kan je niet zomaar besluiten om halverwege terug te keren. Wel veel vogels gezien en ook enkele grote leguanen, maar die bleven niet zitten voor een statieportret jammer genoeg. Een topaaskolibrie, bijna niet te fotograferen vanwege de snelheid, heeft Bas echter wel vast kunnen leggen!
's Middags neergestreken in een van de baaien om te snorkelen. Hier wat minder soorten vissen gezien dan enkele dagen eerder, maar op deze plek was het koraal gelukkig minder aangetast. De aantasting komt, vanwege een grote storm vorig jaar, hebben we ons laten vertellen.

Wat opvalt:

De eilandbewoners zijn heel vriendelijk. In de kranten, die vooral Nederlandstalig zijn, wat elke keer weer een appart gevoel is, zo ver van huis, wordt veel geschreven over de voor-en nadelen van het komende referendum van Curacao. De voor-en tegenstanders houden elkaar in evenwicht. Echter: Men is niet tevreden met de Nederlandse regering en met name het CDA krijgt nogal eens een veeg uit de pan. In het centum van Kralendijk (Bonaire) staat ook een grote tekst te lezen waaruit blijkt, dat de eilandbewoners zich niet gelijkwaardig behandeld voelen t.o.v. de Nederlanders in Nederland.
Wij gaan de discussie hierover niet aan, maar constateren wel, dat er hier (gelukkig) geen sprake is van armoede en dat de mensen blij worden van zoveel zon. Op dat gebied worden wij in ieder geval gediscrimineerd! (Door wie dan ook).
Als echte Nederlandse moet ik toch nog even iets over de prijzen kwijt:
De meeste levensmiddelen zijn hier drie keer zo duur als bij ons. Wat te denken van een ordinaire snijkoek,die bij ons ca. 1 euro kost en hier 5? Omdat Bas lekkere koeken miste (slechts in een grote supermarkt gezien en heel wat duurder dan bij onze plaatselijke bakker Stam, dus niet iets voor alledag) vond ik na lang zoeken een pak Honig cakemeel en heb ik voor mijn zoetekauw een heerlijke cake gebakken.
Bonaire kent vreemd genoeg ook geen landbouwcultuur. Dus (eigen gekweekte) groenten of fruitbomen zijn hier totaal niet te vinden. Alles moet worden ingevoerd. Ik las een artikel van een man die wilde bewijzen dat hier fruit en groente kweken (met bewatering uiteraard) heel goed mogelijk is. Nu heeft dit gezin zelf een restaurant met eigen producten wat goed loopt.
Ik heb nog geen navolging gezien van dit logische voorbeeld. Zo verbaast het mij ook dat er bijna geen ijs verkocht wordt. Tot nu toe op het hele eiland een zaak gezien die softijs verkoopt en slechts enkele met verpakt ijs. Volgens mij een gat in de markt!


De dochter van de huiseigenaars kwam vandaag even langs. Ze vertelde dat hier nog steeds de mare gaat, dat het in Nederland allemaal veel rijker en beter is. Als onderwijzeres voorgezet onderwijs maakt ze het regelmatig mee dat ouders hun kinderen van school af halen om (bij familie) in Nederland hun geluk te laten zoeken.



Vandaag zijn we in de directe omgeving van het huis gebleven. De vele planten zijn bewaterd en boeken gelezen. Er wordt nog geen tv gekeken, want we ontvangen sinds enkele dagen geen signaal. Morgen gaan we hier toch maar even voor bellen. Nu kunnen we voor het eerst in onze home-exchangegeschiedenis Nederlandse tv kijken en nu weigert de apparatuur mee te werken!
Eigenlijk wilden we morgen naar Klein Bonaire, maar er wordt een cruiseschip verwacht (soms met 3000 personen aan boord!). Die zwermen dan uit voor een dagje Groot en Klein-Bonaire. Wij kiezen dus voor een rustigere gelegenheid.