Nog even klimmen

Ik kreeg vandaag al twee berichten van kennissen die dachten dat we al weer thuis waren. Mooi niet! We worden vanavond opgehaald om half negen, dus deze dag is nog nuttig en actief besteed.
Eergisteren zijn we nogmaals naar Kaapstad gereden, onder een bewolkte lucht en hebben daar prettig verpoosd. Met de bus zijn we vanaf het bekende shoppingcentre Waterfront andermaal naar de stad gereden. Deze keer om het VOC-fort, hier The Castle genoemd, te bezoeken. Een gigantisch fort, vroeger staande in de buurt van de oceaan, maar nu bijna in de binnenstad, dat nooit echt gebruikt hoefde te worden om de vijand af te weren. Als historisch gegeven een bezienswaardigheid, maar ze zouden er veel meer van kunnen maken, als ze behalve het gedeelte dat museum is met wat toonzalen, ook de bijgebouwen in zouden richten als historische smidse, bakkerij, enz, volgens de oude tijd. Om twaalf uur liepen wij in het museum en hoorden buiten gerucht. Daar stond de aangezwollen menigte te kijken naar de wisseling van de wacht. Wij wilden ook naar buiten, maar omdat de miniparade bij de voordeur plaatsvond, werden wij door een zijdeur naar buiten geleid. (Men was ons blijkbaar vergeten, want wij waren de enigen binnen.) Buiten werd na wat paraderen een minikanon (speelgoedformaat) in stelling gebracht, wat wel een komisch gezicht was. Wij dachten dat er een klein knalletje te horen zou zijn, maar dat miniding gaf zo'n knal dat Bas van schrik zijn camera met een ruk omhoog deed. Wat nu te zien is, is vooral veel rook.
Terug bij Waterfront scheidden onze wegen tijdelijk. Bas wilde graag het aquarium bekijken en ik voelde meer voor de crafmarket. Ieder zijn zin dus. Bij mij resulteerde dit in de aanschaf van een mooie aquarel van grazende koedoes en nog wat kadootjes en bij Bas leverde dit andermaal foto's op.


Ook gisteren startte met regen, dus onze trail kon even geen doorgang vinden. Omdat wij ons niet uit het veld laten slaan besloten we een vogelpark in de buurt te bezoeken, ons aanbevolen door gastheer Tom. Dat bleek een voltreffer. In een natuurlijke omgeving was zo'n beetje al het gevleugelte van de schepping te zien. Uren hebben we daar rondgelopen en toen was het weer helemaal droog, dus alsnog op naar de top! Van klimmen kwam echter niet veel meer, want er zaten voor de kust weer walvissen, deze keer met spelende zeehonden eromheen. Loop dan maar eens weg! Na een gezellig gesprek met een ander Hollands stel en een bezoek aan VOC-resten langs de kust, keerden we voldaan huiswaarts, na eerst de laatste voorraden te hebben aangevuld bij de Kaapse super.

Vanmorgen was ik al bijtijds wakker. Om half acht schudde ik Bas uit zijn dromen, want het beddengoed moest gewassen en de boel gekuist. We wilden vandaag ook nog een tocht gaan lopen op weer een ander punt. De zon straalde, maar de wind trok vanmorgen al aan. Toen alles aan kant was en de wasmachine eindelijk uitgedraaid (twee-en-een-half uur!)konden we gaan. Evenals de vorige keer was de routebeschrijving (uit hetzelfde boekje) een soort puzzeltocht. We kwamen echter deze keer wel bij een grot met gangen uit en met een zaklamp ging Bas gehurkt op verkenning uit. Op dat punt heb ik hem toch niet helemaal in de hand en komen de zoek-en-jaag-driften boven. Toen het wat lang ging duren heb ik toch maar hard geroepen in die spelonk (hij had ook de autosleutels bij zich! Gezamenlijk vervolgden we onze tocht en liepen (het boekje volgend) gigantisch fout. Opeens was de weg, weg. Dus maar weer terug en goed rondkijken voor andere opties. We waren die dag alleen een groep van zes mensen tegengekomen, die aan het werk waren. Er moest een plaquette ergens op geschroefd worden. Ieder droeg wat. Een de lijm, een de schroeven, enz.
Gelukkig kwamen wij tijdens het zoeken iemand tegen die wist te vertellen waar we heen moesten en optornend tegen de inmiddels loeihard aanwakkerende wind, klommen we steen voor steen naar beneden. Dit was als afronding toch weer een prima tocht. Nu nog even dit tikken en straks komt Tom ons halen voor vliegvervoer. Kijk binnen enkele dagen nog eenmaal op deze reislog, want dat vormt de afronding.